Die boek Die siel van die mier deur Eugène N. Marais ondersoek die sielkunde van termiete, veral hul gedrag en die konsep van die "organiese eenheid van die termietnes". Marais beskryf hoe termiete se gedrag, insluitend hul vlug en voortplanting, deur instink en erflike geheue bepaal word. Hy vergelyk ook die siel van insekte met dié van hoër soogdiere en die mens, en beklemtoon die rol van geur, kleur en selfs etergolwe in insekgemeenskap. Marais kritiseer verder die misvattings oor die natuur en stel sy eie definisies van "siel" en "doelbewegings" in die diereryk voor. Die outeur se persoonlike ervarings en waarnemings, veral oor Maeterlinck se plagiaat, word ook uitgelig.