De Schorpioengod van Wiklliam Golding bevat drie verhalen - door de schrijver als 'short novels' aangeduid - die blijk geven van Goldings veelzijdig en ironisch vernuft. In het titelverhaal 'De Schorpioengod', dat zich afspeelt in het oude Egypte, poogt een in hofkringen verkerende buitenstaander de sinds eeuwen vaststaande riten te weerstreven; door zijn gedrag krijgen enkelen in deze gesloten gemeenschap de kans hun blik op de wereld te verruimen.

Een andere wereldbeschouwing bezit ook een der hoofdpersonen in het tweede verhaal 'Klink, klink'. In de hier weergegeven prehistorische samenleving staat de individuele, relativerende kijk die de vrouw Palm eigen is, in scherpe tegenstelling tot de redeloze vlucht in de collectiviteit welke de mannenwereld kenschetst. Een aanvaardbare wijze van samenleven blijkt tenslotte toch mogelijk.

In 'Buitengewoon Gezand' wordt de Romeinse keizertijd geschetst. Een buiten de maatschappij staande uitvinder biedt zijn wereldschokkende vindingen aan het keizerlijke hof aan en wenst ze daar te testen. De uitwerkingen van deze revolutionaire machinens worden hem niet in dank afgenomen. Zijn benoeming tot buitengewoon gezant in China brengt de keizer uitkomst.

(flaptekst)